نقد فیلم The Substance
نقد فیلم the Substance، دمی مور همچنان می‍درخشد
همانطور که گفتم، “ماده” با بازی دمی مور در نقش الیزابت اسپارکل، یک بازیگر برنده جایزه اسکار و مربی ایروبیک طولانی مدت در یک برنامه پربیننده روزانه است. اسپارکل تازه پنجاه ساله شده، و کاملاً مشخص است که در اواخر دوران حرفه‌ای خود (انتهای مسیر) قرار دارد. همانطور که در مورد این نوع شخصیت معمول است، اسپارکل به شدت از این واقعیت آگاه است، آن را در چهره‌اش نشان می‌دهد، اما همچنان با تمام وجود به طناب چسبیده است. او دقیقاً در انکار نیست، اما آشکارا دلسرد است.ما در نهایت با هاروی، با بازی دنیس کوئید، آشنا می‌شویم. بله، نام هاروی به تنهایی باید همه چیز را درباره این شخصیت به شما بگوید. هاروی واینستین را به یاد بیاورید. هاروی یک مدیر استودیوی خوک‌صفت است و در یکی از زننده‌ترین صحنه‌هایی که تا به حال در ابتدای یک فیلم رخ داده، اسپارکل را از برنامه‌اش اخراج می‌کند در حالی که یک بشقاب پر از میگو را می‌بلعد که آنقدر آبدار و خیس هستند که در دهانش منفجر می‌شوند. چندش‌آور. در این لحظه، این ‘دارو؟’، ماده اصلی، توسط مردی با ظاهری چینی به شخصیت دمی مور معرفی می‌شود. این ماده مرموز به مشکوک‌ترین شکل ممکن به دست می‌آید و به شما، در این مورد اسپارکل، اجازه می‌دهد این سرم را تزریق کنید که یک ‘شما’ جوان‌تر و زیباتر دیگر ایجاد می‌کند. نکته اینجاست که هر هفت روز، بدون استثنا، شخصیت‌ها باید بدن‌ها را عوض کنند در حالی که دیگری روی کف سرد حمام دراز کشیده و مایعات دریافت می‌کند. اینجاست که ما با مارگارت کوالی پرانرژی آشنا می‌شویم.همانطور که در پوستر فیلم دیده می‌شود، اما برای اجتناب از جزئیات، تحولی که رخ می‌دهد تکان‌دهنده و شگفت‌انگیز است. یک ضیافت واقعی با تماشاگران زنده. حمام سفید روی سفید با کاشی‌هایی که به نظر می‌رسد برای دراز کشیدن بیش از حد ناراحت‌کننده هستند با رفتار خشن با پوست انسان، بیشتر شبیه “جهنم‌آفرین” کلایو بارکر بود تا “اگزیستنز” دیوید کراننبرگ. و در یک سکانس خیره‌کننده که تعهد واقعی بازیگران را می‌طلبید، آنها برای مدتی کاملاً برهنه و در معرض دید هستند. به ندرت پیش می‌آید که چیزی را ببینیم که همزمان به طوری تعامدی اروتیک و به طور غیرقابل تحملی چندش‌آور باشد. بقیه “ماده” به عنوان یک نبرد درونی مداوم که به صورت ظاهری نمایش داده شده و تماشای آن مسکرکننده است، ادامه می‌یابد. “ماده” جایزه بهترین فیلمنامه را در جشنواره فیلم کن برد، بنابراین داستان‌سرایی آن فقط تجربی و عجیب برای عجیب بودن نبود. “ماده” ساختار واقعی داشت که آن را برای لذت بردن آسان، برای دنبال کردن ساده، و در عین حال حفظ جوهره خارق‌العاده‌ای که آن را بسیار منحصر به فرد می‌کند، می‌ساخت…
لبه طنزآمیز فیلم، کلید موفقیت the Substance است.
موتور محرک “ماده” لبه طنزآمیز فیلم است. پس از ۵۰ ساله شدن، بازیگر الیزابت اسپارکل (دمی مور) شغل طولانی مدت خود در شبکه تلویزیونی را از دست می‌دهد و تصمیم می‌گیرد داروی آزمایشی به نام “ماده” را مصرف کند تا جوانی خود را بازیابد. این دارو، که عنوان فیلم از آن گرفته شده، به طور موقت نسخه جوان‌تری از او به نام سو (مارگارت کوالی) ایجاد می‌کند.
حتی در این خلاصه کوتاه، طنز آشکار می‌شود – “ماده” مستقیماً استانداردهای زیبایی غیرمنطقی هالیوود و جامعه برای زنان و شیء‌انگاری آنها را هدف قرار می‌دهد. همانطور که تبلیغات مختلف درون فیلم برای “ماده” می‌گویند، این دارو شما را فقط جوان‌تر نمی‌کند – شما را بهتر می‌کند.
فارگت این هجو را به وحشتناک‌ترین شکل ممکن به تصویر می‌کشد. برای بیان درد پیری و آسیب روانی این استانداردهای دوگانه، تماشاگر با برخی از موثرترین صحنه‌های وحشت بدنی که تاکنون ساخته شده مواجه می‌شود. با ترساندن مخاطب و وادار کردن او به تکان خوردن، فیلم به طور موثری آسیب مجازی که جامعه به زنان وارد می‌کند را منتقل و عینی می‌سازد.
آنچه منتقدان دیگر را از “ماده” دور کرده است، علاوه بر رویکرد خشن آن به ژانر وحشت، عدم ظرافت فیلم است. پیام فیلم به شدت آشکار و در چشم مخاطب است – فیلم نقطه تأکید خود را بر تکرار لحظات بی‌عدالتی می‌گذارد، حتی با وجود اینکه این نکته قبلاً توسط تصاویر فراموش نشدنی وحشت بیان شده است. اما این فقدان ظرافت، عاملی بود که فیلم را به هم پیوند داد، زیرا هرگز اجازه نداد فراموش کنم “ماده” واقعاً درباره چیست. فقدان کامل ظرافت، مخاطب را مجبور می‌کند تا با پیامی دقیق به جای تفسیری کلی از فیلم خارج شود. این دقت، وحشت فیلم را تشدید می‌کند، زیرا به مخاطب اجازه نمی‌دهد ترس زیربنایی که انگیزه ترس‌های واقعی که روی پرده می‌بیند را فراموش کند.
درخشش دمی مور و مارگارت کوالی در فیلم the Substance
تمام این ظافتها در طراحی و وحشت انگیزی فیلم با اجرای دمی مور تثبیت می‌شود، که کاملاً خود را وقف شدت نقش خود می‌کند. او خشمی ناراحت‌کننده را نمایش می‌دهد زمانی که شخصیتش به اعماق تاریک‌تر و تاریک‌تر می‌رسد. در لحظاتی او ترسناک است، و در لحظات دیگر، همدردی نگران‌کننده‌ای را نشان می‌دهد، و این تضاد حسی از انسانیت را منتقل می‌کند که باعث می‌شود شدت همه چیز معنادار به نظر برسد.در نقش سو، نیمه دیگر دمی مور، مارگارت کوالی پس از فیلم‌های امسالش “عروسک‌های فراری” و “انواع مهربانی” همچنان تحت تأثیر قرار می‌دهد. کوالی موفق می‌شود انرژی مور را به گونه‌ای منطبق کند که از نظر بصری شخصیت‌ها را به هم مرتبط می‌کند، اما او همچنین صدای خود را در فیلم پیدا می‌کند، از طریق تصویری افراطی از بی‌مغزی. دنیس کوئید نیز نقش یک مدیر اجرایی هالیوودی به طرز خنده‌داری لزج را بازی می‌کند که در نمای نزدیک تهوع‌آوری فیلمبرداری شده است. حضور او تقریباً منحصراً برای ایجاد بدبختی و تقویت نقد اجتماعی است، و لحن خشن و انرژی کوئید هر دو را به خوبی انجام می‌دهد.
جمع بندی:پیشنهادی مناسب برای یک فیلم ترسناک
من “ماده” را یک اثر سینمایی جسورانه و بلندپروازانه تازه یافتم. آیا در نهایت کمی طولانی شد؟ بله. هر گاوی خال‌هایی دارد. من از “ماده” خارج شدم و تنها ایرادم این بود که “اه، می‌توانستند آن پرده سوم را فشرده‌تر کنند”. پیام کلی که مستقیماً به صورت شما می‌خورد، آنقدر که انتظار داشتم آزاردهنده و سنگین به نظر نرسید. کیفیت افسانه‌ای داستان و نسخه رویایی هالیوود اجازه می‌دهد مخاطب کاملاً همراه شود زیرا نگران جزئیات منطقی مانند اینکه چگونه این دو شخصیت اصلی می‌توانند به مدت هفت روز از دنیا ناپدید شوند بدون اینکه ابرویی بالا برود، نیستید. اهمیتی ندارد که چقدر تنها هستید یا اگر یک آفرینش علمی هستید، کسی خواهد پرسید “چه خبر از الیزابت/سو”. و همچنین، این ماده واقعاً چگونه کار می‌کند. نه. شما به این چیزها فکر نخواهید کرد. داستان می‌تواند نفس بکشد به خاطر این دنیای عمیقاً ناراحت‌کننده و زیبای شیک که ساخته شده، و اجراهای باورنکردنی که همه چیز را زنده می‌کنند.متأسفانه، “ماده” تنها ۳ میلیون دلار در آخر هفته افتتاحیه‌اش فروش داشت. قطعاً پول مناسبی درخواهد آورد، به ویژه در سطح جهانی، اما امیدوارم که یک حرکت بزرگ مانند این برای موفقیت در گیشه بیش از حد عجیب تلقی نشود. تجربه سینما “ماده” را بسیار لذت‌بخش‌تر کرد. متأسفانه برای شما، در اکثر مناطق دیگر در سینماها نیست. اما اگر دوباره در یک سینمای اکران دوم ظاهر شد، حتماً آن را ببینید. و قطعاً وقتی در خانه در دسترس بود، این فیلم را تماشا کنید. ارزشش را دارد…
مطالب زیر را حتما بخوانید:
تمامی اطلاعات شما نزد ما با بسیار بالا محفوظ خواهد بود.
مزایای عضویت در سیگما:
- ● دسترسی به فایل های دانلودی
- ● اعتبار هدیه به ارزش 50 هزار تومان
- ● دسترسی آسان به آپدیت محصولات
- ● دریافت پشتیبانی برای محصولات
- ● بهره مندی از تخفیف های ویژه کاربران
قوانین ارسال دیدگاه در سایت